macam HANJENG...

KAK LABUN: napenye kamu pridah oi?

PRIDAH: idok le ader paper?

KAK LABUN:abeh tu akok tgok tajuk kamu ni semacam jer... ader paper ke...riso akok dibuatnye...

PRIDAH: idok le ader pape.. sajer je pridoh buat... nak tgu mase melantok jap... Akok idok pegi melantok ke?

KAK LABUN:maleh le akok..

PRIDAH: nape? diet ke? x payoh le nak berdiet akok oi... akok tu bukan le cantik mane pon...

KAK LABUN:amboi...amboi...amboi.. molot kamu ni cam binatang jer....

PRIDAH: bior le binatang dari manusia perangai binatang...

KAK LABUN: ye ar Pridah oi.. insap rasenye akok...

PRIDAH: jom le kite solat berjemaah akak oi...

KAK LABUN: akok period le...

PRIDAH: akok usoh nak labun yer... umo akok tu udoh 80 taun... dah monopos doh...

KAK LABUN: hehehe....( ko tu macam le alim, rambut rona roni)

PRIDAH: ok le tu Akok oi , Pridah nak g melacur jap...

KAK LABUN: nak ikot... akok dah lame tak cik cur...

PRIDAH: moh...kang lewat plak...

( perbualan ini dirakam semasa penulis terserempak bersama dua orang pelacur yang sedang menunggu bas di kota raya)

KELETIHAN MATA-MATA

Adoh... adoh....adoh.....

letihnye mata-mata wangku....

kalo seminggu mau ketumbuhan mata aku...

ngadap komputer je seharian...

blog... myspace.... friendster... tagged...

semua dah ziarah... ape lagi ni...

tak tau le mata aku mampu mengharungi onak dan duri ni....

jangan jadi buta udah ar... tak pon aku jadi juling...

tangisan Nik Marhalah Bin Nik Embon bute dan rakan hidung kecil

pada suatu masa dahulu... terdapat seorang gadis ayu yang bernama Nik Marhalah. beliau telah tertipu dek ejensi periklanan yang menawarkan beliau belajar di satu sekolah yang tidak diketahui hujung pangkalnya.. beliau cuba belajar sedaya upaya... akan tewtapi kebodohannya begitu kuat dan hampir terbuang kerana kenakalannya... walau bagaimanapon beliau berjaya menamatkan pembelajaran.. walaupun ilmu yang diperolehi idok banyak mana... akan tetapi beliau telah mendapat ramai kawan yang baik... beliau amat menyayangi rakannya... tibalah saat yang paling mendebarkan.. terasa bagai air ketuban mahu pecah...

beliau menunggu pangilan tentang praktikum dengan sabar...

isnin... sabar..

selasa.. sabar...

rabu... sabar....

khamis... sabo..

jumaat... sabo je la...

sabtu... xleh sabo ni....

ahad.... melampo ni...

kesaboran dah terbalas.... dapat gak tempat..."nak call rakanku yg berhidung kecillah..."

Marhalah: heloo! kak idong... kite dapat kat " tandas awam la"

kak idong: ye ke? bestnye.. boleh le aku jumpe bopren aku...

Marhalah: esok kite sukat jalan ye....

begitulah kebahagiaan yang dikecapi beliau... sementara itu kak idong berfantasi seks tentang boprennye yang dekat dgnya..

suatu petang yang menakutkan... tiba-tiba Marhalah didatangi pangilan misteri... ape? nik hampir meniggal.... Marhalah telah ditukarkan sebagai penghibur di romoh hantu yang berada di kelompo.. musnah harapan Marhalah dan kak idong....

tibe di kolompo... dengan beg yang sebesar gajah... beliau mengharungi podurayo.. dengan kepanasan...

sampailah ke perusahaan romoh hantu "ah tek" beliau sungguh kesunyian... kebosanan.... ketakutan.... beliau amat rindukan kenangan bersama rakan-rakan jahat....

kak idong tak tahu lagi kehidupannya bagaimana.. apakah sekarang beliau berjaya, gembira, kesedihan ataupun beliau telah menjadi pelacur.... kak idong hilang begitu saja... hari rabu... beliau akan mengharungi onak(bukan onani tau) dan duri...

sementara Marhalah akan menetap di romoh hantu yg menakutkan....

" Marhalah bosan mak... Mar nak balik.... nasib baik ada Rosmah merican... rambutnya sentiasa meingatkanku kenangan lalu..."

Marhalah akan bersabo sehingga hilang sabo.....